Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Εγώ, ο Δαμιανός έγινα και ήρωας θεατρικής παράστασης!

Ο Αδελφός της Ασπασίας και οι περιπέτειες στην Κατασκήνωση της Καλορίγανης

Δραματοποιημένη διασκευή
βασισμένη στο βιβλίο του Μάνου Κοντολέων:

Ο αδελφός της Ασπασίας 3: Κατασκήνωση κάτω από τα… ζώδια 
Εκδόσεις Πατάκη


Θεατρική Διασκευή Κειμένου:

Κωνσταντίνος Χατζηκώστας



Παρουσίασαν μαθητές και μαθήτριες του 
5ου Δημοτικού Σχολείου Ρόδου








Εικόνα 1η

(Εμφανίζονται αριστερά και δεξιά της σκηνής δύο αφηγητές-παραμυθάδες. Κρατούν στα χέρια τους από ένα ντοσιέ, το οποίο θα λειτουργεί σαν να ήταν το βιβλίο της αφήγησης της ιστορίας. Αυτό, ισχύει και για τους υπόλοιπους αφηγητές-παραμυθάδες του έργου)

Αφηγητής 1 & 2: (Στους θεατές). Κυρίες και Κύριοι, καλησπέρα σας!
Αφηγητής 1: Σήμερα, θα σας αφηγηθούμε μια ιστορία, για ένα αγόρι που τον έλεγαν Δαμιανό!
Αφηγητής 2: Περίεργο όνομα θα πείτε. Δεν ξέρω αν είναι περίεργο, σίγουρα όμως είναι σπάνιο! Ο Δαμιανός είναι συγγραφέας. Έχει, βλέπετε, κληρονομήσει αυτό το ταλέντο από τους γονείς του, που είναι κι αυτοί συγγραφείς!
Αφηγητής 1: Η ιστορία που θα σας διηγηθούμε, μιλάει για το πώς ο Δαμιανός και η οικογένειά του, βρέθηκαν το Καλοκαίρι στην κατασκήνωση της Καλορίγανης!... Όλα ξεκίνησαν από τη ματαίωση του ταξιδιού του Δαμιανού με την αδερφή του την Ασπασία στη Σκωτία, όπου θα πηγαίνανε στο αγρόκτημα της θείας τους της Ζωζώς! Αφηγητής 2: Μια μέρα όμως η ίδια ήρθε στο σπίτι και ανακοίνωσε σε όλη την οικογένεια ότι σε όλο το αγρόκτημα, έκαναν κατάληψη παράνομοι μετανάστες που έκαναν απεργία πείνας και δεν έβγαιναν με τίποτε μέχρι να τους δοθεί πολιτικό άσυλο!!!
Αφηγητής 1: Καταλαβαίνετε λοιπόν την απογοήτευση του Δαμιανού και της Ασπασίας… Η απόφαση όμως για την Καλορίγανη ήρθε, όταν η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Παραθαλάσσιας Ελλάδας ή για συντομία Π.Π.Ε. Σούλα Στημένη που πάντα χαμογελά και υπεύθυνη της κατασκήνωσης, έστειλε μήνυμα στον υπολογιστή του μπαμπά του Δαμιανού…

(Ένα τραπέζι για γραφείο. Σε αυτό, κάθεται ο μπαμπάς του Δαμιανού και γράφει σε λαπ τοπ. Η μητέρα του δίπλα στο γραφείο και διαβάζει ένα βιβλίο. Δεξιά, ο Δαμιανός γράφει στο ημερολόγιό του. Αριστερά, η Ασπασία κρατάει έναν καθρέφτη και φτιάχνει τα μαλλιά της)

Μπαμπάς: Ε, όχι!!!!Δεν το πιστεύω!!!! Κι αυτός, μαζί μας θα’ ναι!!!
Μαμάς: Τι έπαθες, καλέ;
Μπαμπάς: Τάξε μου, ποιος άλλος θα’ ναι στην Καλορίγανη μαζί μας…
Μαμά: Ποιος;
Μπαμπάς: Ο Αστέριος Αστεράς και η παρέα των τριών πουλιών: ο Χελιδόνης, η Περιστέρα και η Χηνίτσα!!! Μου έστειλε ιμέιλ η Σούλα η Στημένη και μου το’πε! Λοιπόν!!! (Χτυπά το χέρι του στο τραπέζι. Οι άλλοι τρομάζουν). Φέτος το Καλοκαίρι, τα παιδιά με τη Ζωζώ στη Σκωτία κι εμείς στην Καλορίγανη!... Τέλειωσαν τα ψέματα!
Μαμά: Μα… Το Παρίσι; Δεν θα πάω;;;
Μπαμπάς: Όχι! Ξέρεις πολύ καλά πως αν αφήσω τον Αστέριο Αστερά και την παρέα του ν’ αλωνίζουν μόνοι τους στην κατασκήνωση… Ε, αυτό δεν μπορώ να το επιστρέψω… Θέλω να πω, επιθέσω… Α, στο καλό! ΕΠΙΤΡΕΨΩ!!! Λες και άλλος κανείς δεν έχει γράψει και δε γράφει φανταστικές ιστορίες, παρά μόνο αυτή η τετράδα!!!
Μαμά: Ωχ… Άρχισες τα σαρδάμ σου όταν συγχύζεσαι!... Μα καλά, κι αυτή η Σούλα, δεν παίρνει χαμπάρι ποιος της σκάβει το λάκκο;
Μπαμπάς: Προφανώς όχι! Πρέπει να προστατέψουμε αυτήν και την κατασκήνωσή της!
Μαμά: Ναι, αλλά με ποιο τρόπο;
Ασπασία: Αφήστε το όλο θέμα σε μένα και το Δαμιανό! Θα’ ρθουμε κι οι δυο στην κατασκήνωση και θα σας βοηθήσουμε!
Δαμιανός: Εγώ δε γράφω παραμύθια, μήτε και ξέρω να τα αφηγούμαι!...
Ασπασία: Μη βιάζεσαι!
Μαμά: Δηλαδή;
Μπαμπάς: Τι πάλι σημάδεψες;
Ασπασία: Μήπως θες να πεις… «σχεδίασες»;;;
Μπαμπάς: Ναι!
Ασπασία: Πότε γίνονται οι αφηγήσεις στο φεστιβάλ; Πρωί ή όταν σουρουπώνει με τ’ άστρα;
Μπαμπάς: Έχω ακούσει, μόλις που παίρνει να ζαβλακώνει… Ε, θέλω να πω… σουρουπώνει!
Ασπασία: Και πού είναι η Καλορίγανη;
Μαμά: Στους πρόποδες του Ολύμπου!
Ασπασία: Έχω μια καταπληκτική ιδέα: ο Δαμιανός, θ’ αφηγείται ιστορίες για τα ζώδια!!!
Δαμιανός: Ε, όχι!
Ασπασία: (Στο Δαμιανό.) Ναι, αλλά σκέψου ότι αυτήν τη φορά, δεν θα έχεις εμένα πρωταγωνίστριά σου, αλλά τα άστρα! Θα μιλάς για τα ζώδια! Θα ήταν μάλιστα καλό, να λες και τι σόι χαρακτήρας είναι ο καθένας που ανήκει σε κάθε ζώδιο και τι θα του συμβεί στους επόμενους μήνες!!! Δεν είναι τέλεια ιδέα;;;
Δαμιανός: (Αμήχανος.) Εεεε… Εγώ τώρα, τι πρέπει ν’ απαντήσω…
Μαμά: (Στο Δαμιανό.) Ε, όχι να σε δούμε να λες και τη μοίρα! (Στην Ασπασία.) Πάω να τηλεφωνήσω στη γιαγιά σου να της πω τα καμώματά σου, Ασπασούλα! Ακούς εκεί! Να γίνουμε τώρα και Λίτσα Πατέρα!!! Αυτό μας έλειπε!!! (Φεύγει.)
Μπαμπάς: (Στο Δαμιανό.) Καλά λέει η μητέρα σου! Στο τέλος θα μας πεις πως θες να διαβάσεις και το κουταλάκι… Ε, θέλω να πω, το πιατάκι…
Δαμιανός: Υποθέτω πως θέλεις να πεις «το φλιτζανάκι»!
Μπαμπάς: Ναι! Καλό θα ήταν η αφήγησή σου ν’ αφορά τη μυθολογική καταγωγή των ζωδίων! Ψάξε στο ίντερνετ και κάτι θα βρεις! Θα πάρεις και τον υπολογιστή στην κατασκήνωση! Μπρος! Ξεκίνα! Αύριο ξεκινάμε!!!! (Δίνει στο Δαμιανό το λαπ τοπ. Φεύγει.)
Δαμιανός: Α, ρε, Ασπασία, τι δύσκολα μ’ έβαλες να κάνω!
Ασπασία: Μην ανησυχείς! (Δείχνει τον ουρανό.) Τα άστρα είναι με το μέρος σου!!!


 


Εικόνα 2η

(Εμφανίζονται αριστερά και δεξιά οι αφηγητές)

Αφηγητής 3: (Στους θεατές.) Έτσι που λέτε, αργά το απόγευμα φτάσανε όλοι στην κατασκήνωση της Καλορίγανης… Όμως, δεν ήταν μόνο αυτοί, αλλά και η θεία Ζωζώ! Σας το’ πα ή όχι; Ε, σας το λέω τώρα!
Αφηγητής 4: Η ίδια, έστειλε ένα συμβόλαιο με το οποίο παραχωρούσε δωρεάν το σπίτι και την αποθήκη του αγροκτήματός της στους μετανάστες, μέχρις ότου λυθεί το θέμα της άδειας παραμονής τους! Μην μπορώντας αλλιώς, την κουβαλήσανε κι αυτήν μαζί τους!...
Αφηγητής 3: Και τι; Μόνο αυτή; Ήρθε και ο φίλος του Δαμιανού ο Γιωργής! Πίστευε πως έτσι θα έβρισκε κάνα καλό κοριτσάκι! Κούνια που τον κούναγε… Το καλό όμως, ήταν που ήρθαν μαζί η Σοφία και η Μυρσίνη, οι καλές φίλες των αγοριών!!!
Αφηγητής 4: Αφού φτιάξανε τις σκηνές τους και εγκατασταθήκαμε για τα καλά στο ωραίο αυτό μέρος, τους φαίνονταν όλα τέλεια… Όχι όμως για πολύ! Γιατί ο κίνδυνος του Αστερά με το τρίο των πουλιών του ήταν μπροστά τους!!!

(Αριστερά και δεξιά της σκηνής, δυο θρανία για τραπέζια. Ώρα πρωινού στην κατασκήνωση. Αριστερά, κάθεται ο Δαμιανός με τους δικούς του και γευματίζουν. Δεξιά, ο Χελιδόνης, η Περιστέρα και η Χηνίτσα που παίρνουν το πρωινό τους. Οι… «δεξιοί» ανταλλάσουν φονικά βλέμματα με τους «αριστερούς»)

Χελιδόνης: (Στην Περιστέρα και τη Χηνίτσα.) Αγαπητές μου, για κοιτάξτε τους απέναντι… Μαντεύετε ποιοι είναι;
Περιστέρα: Μα φυσικά και μαντέψαμε! Ο μικρός ο Δαμιανός με την οικογένειά του!... Τόλμησαν και ήρθαν! Τέτοιο θράσος πια!
Χηνίτσα: Όπου πάμε εμείς, τσουπ! Κι αυτοί! Πρέπει να ειδοποιήσουμε οπωσδήποτε τον Αστέριο! Είναι μεγάλος κίνδυνος όλοι τους, ειδικά ο μικρός!
Χελιδόνης: Όχι για πολύ… Γιατί, την παραμονή τους εδώ, θα τους τη βγάλουμε ξινή! Θα μετανιώσουν την ώρα και τη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στην Καλορίγανη! Ως τότε, ας πάμε να τους χαιρετήσουμε… με γλυκό χαμόγελο!

(Σηκώνονται και πηγαίνουν προς το μέρος της οικογένειας του Δαμιανού. Η Περιστέρα αγκαλιάζει τον μπαμπά, η Χηνίτσα σκύβει και φιλάει τη μαμά και ο Χελιδόνης αρπάζει από την πλάτη τον Δαμιανό)

Περιστέρα: (Στον μπαμπά.) Μα πόσο σας θαυμάζω!
Χηνίτσα: (Στη μαμά.) Είστε το ίνδαλμά μου!
(Ο Χελιδόνης τσιμπά το μάγουλο του Δαμιανού. Ο Δαμιανός πονάει.)
Δαμιανός: Αχ!!!

(Έρχεται η Σούλα Στημένη)

Σούλα: Αγαπημένοι μου φίλοι, καλωσορίσατε στην Καλορίγανη! Ελπίζω και φέτος να έχουμε το ίδιο ωραίες αφηγήσεις από όλους σας, όπως και κάθε χρόνο άλλωστε! Φαντάζομαι πως ξέρετε ο ένας τον άλλο! Δε χρειάζονται συστάσεις, ε;
Μπαμπάς: (Με σφιγμένο χαμόγελο.) Αλίμονο! Είναι δυνατόν;

(Όλοι αρχίζουν να γελούν με υποκριτικό γέλιο. Όλοι, εκτός του Δαμιανό, το Γιωργή και τον Χελιδόνη, φεύγουν. Εμφανίζονται οι τρεις αδελφές. Ο Γιωργής σκουντάει το Δαμιανό)

Γιωργής: Ρε συ, οι κουκλάρες! Τις θυμάσαι; Είναι αυτές που είδαμε με το που ήρθαμε από την κατασκήνωση χθες το απόγευμα! Είδες που τους γυάλισα; Σ’ τα λεγα εγώ! (Τους κλείνει το μάτι πονηρά.)
Δαμιανός: Μου τα’ λεγες!... Τρομάρα σου!

(Οι τρεις αδελφές πλησιάζουν ενθουσιασμένες τον Χελιδόνη)

Α’ αδελφή: Κύριε Χελιδόνη, πόσο συγκινημένες είμαστε που ήρθατε! Αλήθεια, ο Αστέριος Αστεράς τι ώρα φτάνει;
Β’ αδελφή: Μήπως ήρθε και ξεκουράζεται;
Γ’ αδελφή: Μήπως δε θα έρθει;
Χελιδόνης: (Στήνεται μπροστά τους.) Ο Αστέριος Αστεράς μαζεύει τα Αλευράκια του! Μόλις τα βρει όλα, θα μας έρθει!
Όλες οι αδελφές μαζί: Αχ!!!
Α’ αδελφή: Τέλεια! Πάμε στην ομάδα της κυρίας Περιστέρας για να παρακολουθήσουμε την αφήγησή της;;;
Β’ και Γ’ αδελφή: ΝΑΙ!!!!

(Φεύγουν. Ο Γιωργής πάει να σηκωθεί για να τις ακολουθήσει. Ο Δαμιανός τον πιάνει από τον ώμο)

Δαμιανός: (Στο Γιωργή.) Εεεεπ!!! Για πού το’ βαλες; Εσύ είσαι γραμμένος να παρακολουθείς το μάθημα του μπαμπά μου!
Γιωργής: (Με ύφος δυσαρέσκειας.) Πωωω, ρε φίλε… Καααλά. Πάω να την πέσω στη σκηνή.
Δαμιανός: Οκ! Εγώ θα πάω να μελετήσω κάτω από κανένα δέντρο για την αφήγησή μου.

(Ο Γιωργής φεύγει. Μπαίνει η θεία Ζωζώ, κοιτάζοντας προσεκτικά μην τη δουν. Κρατάει στα χέρια της ένα σημείωμα.)

Θεία Ζωζώ: Darling!!!!
Δαμιανός: Έλα βρε θεία! Γιατί περπατάς έτσι περίεργα; Σε κυνηγάνε;
Θεία Ζωζώ: Μήνυμα από την αδερφούλα σου! Εγώ όμως το’ γραψα! (Δίνει το σημείωμα στο Δαμιανό να το διαβάσει.)
Δαμιανός: (Διαβάζει το σημείωμα.) «Όλα υπό έλεγχο. Το βράδυ θα φροντίσω εσύ να έχεις τους πιο πολλούς ακροατές!». Τέλεια! Και πώς θα γίνει αυτό;
Θεία Ζωζώ: Θα δεις, θα δεις!... (Του κλείνει το μάτι. Φεύγει.)
Δαμιανός: Ωραία, θα έρθουν πολλοί να με ακούσουν. Αλλά το θέμα είναι να μείνουν μέχρι το τέλος! Αχ, ρε Ασπασία! Εσύ και οι ιδέες σου! (Φεύγει.)

(Μουσική)

Αφηγητής 3 (Εμφανίζεται με τον 4ο αφηγητή χοροπηδώντας. Μιλάει στους θεατές.) Η πρώτη μέρα κυλάει τέλεια!!! Ο Δαμιανός δεν το περίμενε, αυτό, είναι η αλήθεια. Είχε τους φόβους του με το τρίο των πουλιών…
Αφηγητής 4: Η Μυρσίνη και η Σοφία, πήγαν επίτηδες στις αφηγήσεις της Χηνίτσας και της Περιστέρας και τους έκαναν συνέχεια ερωτήσεις! Το αποτέλεσμα; Ο απόλυτος νευρικός κλονισμός των αφηγητριών! Πολλοί ακροατές, σηκώθηκαν κι έφυγαν και πήγαν ν’ ακούσουν τις αφηγήσεις του μπαμπά και της μαμάς του Δαμιανού!!!
Αφηγητής 3:  Όμως, αυτός ο Χελιδόνης ήθελε να τον κλονίσει…

(Έρχεται η Ασπασία λαχανιασμένη)

Ασπασία: Δαμιανέ, σου’ χω νέα!
Δαμιανός: Τι έπαθες, καλέ; Γιατί λαχανιάζεις έτσι;
Ασπασία: Θα σου εξηγήσω… (Αφού ηρεμήσει λίγο.) Ο Χελιδόνης πήγε και βρήκε ένα βοσκό της περιοχής και αφού του έταξε λαγούς με πετραχήλια, τον έπεισε να περάσει τα πρόβατά του στη ραχούλα με τη βρύση, εκεί όπου λες εσύ τις αφηγήσεις σου, για να το γεμίσει με κουτσουλιές προβάτων!
Δαμιανός: Δεν το πιστεύω! Και τι έγινε μετά;
Ασπασία: Όλα καλά! Μην ανησυχείς! Ας είναι καλά ο Τέρυ, το σούπερ σκυλί της θείας μας! Με κάτι απίστευτα «γαβ! Γαβ!», τα προβατάκια τρομάξανε και πήγανε να κάνουνε την ανάγκη τους στη μεριά του κυρ Χελιδόνη! Χαχαχαχαχα!!!
Δαμιανός: Χαχαχαχαχ!!!!Αδερφή σε λατρεύω!!! Κόλλα το !!! (Κολλάνε τα χέρια.)
Ασπασία: Σε φιλώ προς το παρόν! Πάω στη σκηνή να φροντίσω τα μαλλιά μου γιατί έχουν κατσιάσει! (Του στέλνει φιλί στον αέρα.)
Δαμιανός: Να πας!!! (Στους θεατές.) Πόσο τέλεια νιώθει κανείς όταν τον υποστηρίζουν! Έτσι δεν είναι;

(Εμφανίζεται η θεία Ζωζώ με αφρικάνικη κελεμπία και δύο μαράκες)

Θεία Ζωζώ: (Στους θεατές.) Κυρίες και κύριοι!!! Ελάτε στις αφηγήσεις του ανιψιού μου Δαμιανού! Ως θεία του αγαπημένη, γνωρίζω πάαααρα πολλά μαγικά και πολλά απ’ αυτά τα έχω πει στον ανιψούλη μου! Έχω το ένδοξο κληρονομικό χάρισμα της μαγείας και της ενόρασης! Δεν θα το μετανιώσετε! Ελάτε λοιπόν στις αφηγήσεις του Δαμιανού που θα σας μιλήσει για το πρώτο ζώδιο του Κριού!!!! So… come on, darlings, come on!!!! (Φεύγει μαζί με τον Δαμιανό.)



Εικόνα 3η

(Εμφανίζονται οι επόμενοι αφηγητές)

Αφηγητής 5: (Στους θεατές.) Η πρώτη αφήγηση για το ζώδιο του Κριού ήταν και η πρώτη μεγάλη συγκίνηση του Δαμιανού. Το μόνο που θυμόταν ήταν που ο μπαμπάς του τον κοιτούσε δακρυσμένος,
Αφηγητής 6: η μαμά που τηλεφώνησε στη γιαγιά για να της πει τους θριάμβους του,
Αφηγητής 5: την Ασπασία να τον χειροκροτά,
Αφηγητής 6: τη Μυρσίνη να τον κρατά συνέχεια από το χέρι
Αφηγητής 5: και το Γιωργή να του ψιθυρίζει: (μιμείται το Γιωργή.) «Καλά, ρε φίλε! Έτσι κι ήταν εδώ οι κουκλάρες, θα μου τις είχες φάει και τις τρεις! Τόσο γόης δε σου φαινότανε πως θα’ σουν!».
Αφήγηση 6: Μάλιστα, ο Γιωργής είπε το πρωί στο φίλο του πως η μια από τις τρεις αδελφές – η πιο μεγάλη – θ’ άφηνε το Χελιδόνη και θα ερχόταν ν’ ακούσει εκείνον! Η μια μάλιστα απ’ αυτές, μαγεμένη από τον Γιωργή, τα’ φτιαξε μαζί του!
Αφηγητής 5: Ως δείγμα συγκίνησης για την ωραία αφήγηση, η θεία Ζωζώ, χάρισε στον αγαπημένο της ανιψιό ένα φυλαχτό από το χωριό του φύλαρχου πατέρα της για να τον φυλάει από τα κακά κι ενοχλητικά πνεύματα!
Αφηγητής 6: Ναι, αλλά ένα πνεύμα από αυτά, δεν τον άφηνε σε χλωρό κλαρί…

(Εμφανίζεται η Ασπασία λαχανιασμένη)

Δαμιανός: Τι έγινε πάλι, βρε Ασπασία;
Ασπασία: (Αφού ηρεμήσει.) Άστα! Καλά, ε, αυτός ο Χελιδόνης δεν παίζεται! Πρώτα με τις κουτσουλιές, τώρα με τα νερά!
Δαμιανός: Τι έκανε πάλι;
Ασπασία: Καθώς πήγα στο ντουζ να φρεσκαριστώ ντάλα μεσημέρι και ενώ όλοι κοιμόντουσαν, είδα τον Χελιδόνη ν’ ανοίγει τέρμα την κάνουλα για να τρέξει το ρυάκι και να ξεχειλίσει!
Δαμιανός: Απίστευτος ο τύπος! Και τι έγινε μετά;
Ασπασία: Όλα οκ! Έβαλα τον Τέρυ να κρατάει τσίλιες και τη στιγμή που είδε το Χελιδόνη, άρχιζε να γαβγίζει τόσο δυνατά που τον πήρε στο κυνήγι! Παραλίγο να του’ σκιζε το παντελόνι! (Και οι δυο γελάνε.) Έτοιμος να δώσεις ρεσιτάλ με τη δεύτερη αφήγησή σου;
Δαμιανός: Ο αδερφούλης σου είναι πάντα έτοιμος!
Ασπασία: Μπράβο το τσακάλι μου! (Κολλάνε τις παλάμες τους.) Πάω να  αναπαυθώ για να είμαι έτοιμη για τη βραδινή σου αφήγηση! (Φεύγει.)
Δαμιανός: (Στους θεατές.) Α! Αυτά τα βρόμικα και ύπουλα σχέδια του Χελιδόνη πολύ με θυμώνουν. Δε μου αρέσουνε εμένα κάτι τέτοια. Οι καθαροί αγώνες εμένα μου ταιριάζουν… Τέλος πάντων. Όλα αυτά δείχνουν τον πανικό του αντιπάλου μου, και πως τελικά τον κύριο Χελιδόνη μάλλον θα τον κάνω στο τέλος με τα κρεμμυδάκια! Ας πάω στη σκηνή μου για να ετοιμάσω την αφήγηση για το ζώδιο του Ταύρου, προτού γίνω εγώ ταύρος με αυτά που μου κάνουν!  (Φεύγει.)


Εικόνα 4η

(Εμφανίζονται οι επόμενοι αφηγητές)

Αφηγητής 7: Τελικά, όλα τα συνηθίζει κανείς! Να που κι ο Δαμιανός, με τη δεύτερη κιόλας αφήγησή του, είχε συνηθίσει τις εκδηλώσεις θαυμασμού του ακροατηρίου!
Αφηγητής 8: Καθόλου δεν του είχε φανεί παράξενο που το βράδυ, μετά τα όσα είχε πει για το ζώδιο του Ταύρου, ήρθε και τον βρήκε η κυρία Καθηγήτρια (του Πανεπιστημίου Παραθαλάσσιας Ελλάδας ή για συντομία Π.Π.Ε.) Σούλα Στημένη που πάντα χαμογελά, για να του πει κάτι πολύ σημαντικό…

(Έρχεται ο Δαμιανός και η Σούλα Στημένη)

Σούλα Στημένη: Δαμιανέ! Δαμιανέ! Σου’ χω ένα υπέροχο νέο, που είμαι σίγουρη ότι θα σ’ ενθουσιάσει!
Δαμιανός: Αλήθεια; Για πείτε μου!
Σούλα Στημένη: Αύριο το πρωί θα έρθει εδώ το τοπικό κανάλι «ΚΑΛΟΡΙΓΑΝΗ ΤΣΑΝΕΛ» και θα έρθει να σου πάρει συνέντευξη!
Δαμιανός: (Με ψεύτικο χαμόγελο.) Αααα… Μάααλιστα…
Σούλα Στ.: Δεν σε βλέπω πολύ ενθουσιασμένο! Συμβαίνει κάτι;
Δαμιανός: Απολύτως τίποτε! Χαίρομαι πάαααρα πολύ που θα έρθει το κανάλι!
Σούλα: Α! Είπα κι εγώ! Εντάξει τότε, εγώ πάω στη σκηνή μου για να ετοιμάσω το πρόγραμμα της αποψινής βραδιάς. Ελπίζω ότι και απόψε θα καταπλήξεις τους ακροατές σου! (Φεύγει)
Δαμιανός: Να είστε σίγουρη για αυτό! (Στον εαυτό του.) Μμμ! Σιγά! Τι κανάλι πάλι θα είναι αυτό; Επαρχιακό! Με καμιά παρουσιάστρια της κακιάς ώρας… Τα ξέρω εγώ αυτά!... (Φεύγει)

(Μπαίνουν οι παραπάνω αφηγητές)

Αφηγητής 7: Έτσι, αφού ο ίδιος έφαγε με την ησυχία του το πρωινό του, ήρθε η κοπελιά που είχε γυαλίσει στο Γιωργή…
Αφηγητής 8: Η δεύτερη αδερφή ήταν…
Αφηγητής 7: και τον βρήκε για να τον ρωτήσει αν υπήρχε χώρος ανάμεσα στο ακροατήριο του Δαμιανού και για κείνη!
Αφηγητής 8: Και όπως καταλαβαίνετε, ο Δαμιανός της υποσχέθηκε πως κάτι θα γινότανε και θα βρισκότανε μια θεσούλα και για κείνη!
Αφηγητής 7: Ήρθε, που λέτε, το συνεργείο από τον τηλεοπτικό σταθμό «ΚΑΛΟΡΙΓΑΝΗ ΤΣΑΝΕΛ», αλλά ο Χελιδόνης και η παρέα του, δεν θέλησαν ν’ αφήσουν σε ησυχία τον μικρό συγγραφέα…

(Εμφανίζεται το συνεργείο του καναλιού. Ο κάμεραμαν, η δημοσιογράφος και η μακιγιέζ. Τοποθετούν μια καρέκλα στην οποία κάθεται ο Δαμιανός. Η μακιγιέζ ξεκινάει να βάζει πούδρα στον Δαμιανό. Ο επόμενος διάλογος γίνεται την ώρα όπου ο Δαμιανός πουδράρεται.)

Δημοσιογράφος: Κύριε Δαμιανέ, ας ξεκινήσουμε με κάποιες ερωτήσεις…
Δαμιανός: Παρακαλώ! Σας ακούω.
Δημοσιογράφος: Πώς ξεκινήσατε ν’ ασχολείστε με το γράψιμο;
Δαμιανός: Από πολύ μικρός.
Δημοσιογράφος: Πώς νιώθετε που τώρα είστε μια μικρή διασημότητα;
Δαμιανός: Νιώθω ίδιος. Δεν έχει αλλάξει κάτι.
Δημοσιογράφος: Γιατί γράφετε;
Δαμιανός: Για να γράφω!



(Εμφανίζονται ξαφνικά, ο Χελιδόνης, η Περιστέρα και η Χηνίτσα)

Χελιδόνης: Ωωω! Το αγαπητό μας συνεργείο! Καλωσορίσατε στην κατασκήνωση της Καλορίγανης!
Δημοσιογράφος: Σας ευχαριστούμε θερμά! Εμείς χαιρόμαστε που σας βλέπουμε, κύριε… κύριε…
Χελιδόνης: Χελιδόνης!
Περιστέρα: Περιστέρα!
Χηνίτσα: Χηνίτσα!
Δημοσιογράφος: Α, ναι, οι λατρευτοί ακόλουθοι του Αστέριου Αστερά!
Περιστέρα: Ακριβώς! Γι’ αυτό, μάλιστα, σκεφτήκαμε το εξής… (Την παίρνουν παράμερα, απομακρύνοντάς την από το σημείο όπου είναι ο Δαμιανός.)
Χηνίτσα: Αν θέλετε, θα ήταν πολύ καλή ιδέα να αφιερώνατε μια εκπομπή σας στην κατασκήνωση και στο Φεστιβάλ Αφήγησης της Καλορίγανης!
Περιστέρα: Καλό θα ήταν, βέβαια, να περιμένατε δυο μέρες, γιατί θα έρθει ο μεγάλος και τρανός και παγκόσμια αγαπητός συγγραφέας των παιδιών και των μαμάδων τους, Αστέριος Αστεράς, μαζί με τα Αλευράκια του!
Δημοσιογράφος: Αααα!!!!Τέλεια!!!!
Χελιδόνης: Βεβαίως, βεβαίως! Θα μιλήσετε και μαζί του προσωπικά! Θα δείτε μάλιστα τι τηλεθέαση θα έχει η εκπομπή σας! Κόκκινο θα χτυπήσουν τα μηχανάκια της AGB! Θα έχετε να καμαρώνετε πως σας μίλησε ο ίδιος ο μεγάλος και τρανός και παγκόσμια αγαπητός συγγραφέας των παιδιών και των μαμάδων τους, Αστέριος Αστεράς!!!
Δημοσιογράφος: Μα, δεν ξέρω τι να πω…
Χηνίτσα: Μην πείτε απολύτως τίποτε! Κάνετε λιγάκι υπομονή και σε δυο μέρες θα μείνετε μαγεμένη!
Δημοσιογράφος: (Στον κάμεραμαν.) Φύλαξε την κάμερα. Επιστρέφουμε στην πόλη. Θα ξαναρθούμε όταν θα έρθει και ο Αστεράς! Θα πάρω προαγωγή μετά από αυτό και αυτόγραφο με αφιέρωση από τον Αστέριο!!! ΟΥΑΟΥΥΥ!!!

(Φεύγει μαζί με την μακιγιέζ και τον κάμεραμαν. Ο Χελιδόνης κάνει μια χειρονομία στον Δαμιανό, σαν να του λέει «καλά να πάθεις!!!» και φεύγει γελώντας με την Περιστέρα και τη Χηνίτσα.)

Δαμιανός: Δεν το πιστεύω!... Με παράτησαν σύξυλο! Και όχι μόνο αυτό! Δεν μου’ βγαλαν και την πούδρα από πάνω μου! (Κάνει πως σκουπίζεται.) Εντάξει, κύριε Χελιδόνη με την παρέα σου… Όμως, γελάει καλά, όποιος γελάει τελευταίος! Και όπως έλεγε και ο παππούς μου: «ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται»!!! (Φεύγει.)




Εικόνα 5η

(Εμφανίζονται οι παρακάτω αφηγητές)

Αφηγητής 9: Ο Δαμιανός, μετά απ’ αυτό που πήγε να του κάνει ο Χελιδόνης, δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε με ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία τις αφηγήσεις του!
Αφηγητής 10: Παρόλα αυτά, η απειλή του Αστερά και της παρέας του συνέχιζε να βασιλεύει γύρω από την κατασκήνωση…
Αφηγητής 9: Η Σούλα Στημένη, η αγαπημένη μας κυρία Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Παραθαλάσσιας Ελλάδας ή για συντομία Π.Π.Ε., άρχιζε σιγά-σιγά να μη χαμογελάει!
Αφηγητής 10: Ο λόγος ήταν ότι, εκείνη, μαζί με τον μπαμπά και τη μαμά του Δαμιανού, άρχισαν να ψάχνουν το λόγο που κρυβότανε πίσω από την καθυστέρηση της εμφάνισης του παγκόσμια γνωστού –
Αφηγητής 9: τρομάρα του –
Αφηγητής 10: και αγαπημένου συγγραφέα δημοσιογράφων,
Αφηγητής 9: νηπιαγωγών,
Αφηγητής 10: δασκάλων,
Αφηγητής 9: παιδιών
Αφηγητής 10: και μαμάδων,
Αφηγητές 9 & 10 (μαζί): τρομάρα τους!
Αφηγητής 9: Έτσι, κάποια στιγμή, ο Δαμιανός άκουσε τον μπαμπά του να λέει στη μαμά του…

(Εμφανίζονται από αριστερά ο μπαμπάς και η μαμά του Δαμιανού. Έρχεται από δεξιά ο Δαμιανός που κρυφακούει)

Μπαμπάς: Μήπως η Σούλα φοβάται περισσότερο τον… έχοντος… Ε, θέλω να πω, του… φέροντος… Α στο καλό! Εννοώ του δέοντος; Τι δηλαδή το τόσο τρομερό θα κάνει στο φεστιβάλ ο Αστεράς; Το μόνο που θα πετύχει είναι να μας χαλάσει τη φασαρία… Ε, θέλω να πω, την… αλλεργία… Α στο καλό, εννοώ την ησυχία!
Μαμά: Μπράβο, βλέπω ότι ο αέρας της κατασκήνωσης σε βοηθάει λιγάκι να διορθώνεις τα σαρδάμ σου! Λοιπόν… Η Σούλα φοβάται πως αν έρθει ο Αστεράς με όλους τους δημοσιογράφους, φωτογράφους, θαυμαστές και οπαδούς, η κατασκήνωσή της θα γίνει κάτι σαν παραλία της Μυκόνου, τη Super Paradise, και το Φεστιβάλ Αφήγησης θα χάσει την ταυτότητά του και από αναβίωση της παράδοσης θα μετατραπεί σε συναυλία τύπου Terra Vibe Μαλακάσας!
Μπαμπάς: Α, στο καλό!
Μαμά: Αμέ! Γι’ αυτό, πρέπει να κάνουμε οπωσδήποτε, κάτι!

(Φεύγουν προβληματισμένοι. Φεύγει και ο Δαμιανός, χωρίς να τον δούνε. Έρχονται οι αφηγητές)

Αφηγητής 9: Εν τω μεταξύ, όμως, η Μυρσίνη, η κολλητή φίλη του Δαμιανού, έκρυβε ένα μεγάλο μυστικό, που μετά από τόσα χρόνια φιλίας, κατάφερε να το αποκαλύψει στην κατασκήνωση: είχε μια νονά, πολύ γνωστή, γεγονός που είχε αποκτήσει τεράστια σημασία για την τύχη της Καλορίγανης!
Αφηγητής 10: Ο Δαμιανός, μόλις έμαθε αυτό το φοβερό μυστικό, ποιον λέτε να συμβουλεύτηκε;

(Φεύγουν. Έρχονται ο Δαμιανός, η Ασπασία, η Σοφία και η Μυρσίνη. Εκείνες τρώνε πρωινό, καθώς ο Δαμιανός έρχεται τρεχάτος)

Δαμιανός: Ασπασία! Θέλω οπωσδήποτε τη βοήθειά σου! Και εσάς κορίτσια! Σας χρειάζομαι!
Ασπασία: (Κρούβεται, τη στιγμή που πίνει το πρωινό της γάλα.) Σιγά, καλέ, θα με πνίξεις! Τι τρέχει;
Μυρσίνη: Μας τρόμαξες!
Σοφία: Πρόσεχε πως έρχεσαι! Κόντεψε να μου σταθεί στο λαιμό το ψωμί με τη μαρμελάδα κεράσι!
Δαμιανός: Σας ζητώ συγγνώμη, αλλά επείγει! Πρέπει να κάνουμε κάτι! Η κυρία Σούλα είναι πάρα πολύ στενοχωρημένη και ανησυχεί μήπως με τον ερχομό του Αστερά εδώ, η κατασκήνωση μετατραπεί σε Super Paradise της Μυκόνου!
Ασπασία: Με συγχωρείς! Μια χαρά παραλία είναι! Έχει και θεϊκές ξαπλώστρες!
Δαμιανός: Άσε τα αστεία! Καταλαβαίνεις τη σοβαρότητα της κατάστασης; Το Φεστιβάλ, έτσι και κερδίσει ο Αστεράς, θα χάσει την ταυτότητά του και από αναβίωση της παράδοσης, θα γίνει Φεστιβάλ για γέλια!!!
Μυρσίνη: Δεν το πιστεύω!... Δεν το πιστεύω!...
Σοφία: Δεν μπορώ! Θα κλάψω! Αλίμονό μας έτσι και κερδίσει ο Αστεράς και η παρέα του! Χαθήκαμε!!! (Σκουπίζει τα μάτια της.) Α, στο καλό, με τσούζουν και τα μάτια μου!
Ασπασία: Αφήστε με να σκεφτώ… (Μετά από λίγο.) Μυρσίνη, εσύ είσαι αυτή που θα μας δώσεις τη λύση!
Μυρσίνη, Σοφία, Δαμιανός (μαζί): Τι θες να πεις;;;
Ασπασία: Θα πάρεις τηλέφωνο τη νονά σου να έρθει στην κατασκήνωση!
Μυρσίνη: Τέλεια ιδέα! Την παίρνω αμέσως! Αυτή, σίγουρα θα μας σώσει!

(Φεύγουν)


 

Εικόνα 6η

(Εμφανίζονται οι παρακάτω αφηγητές)

Αφηγητής 11: Ασφαλώς, Κυρίες και Κύριοι, θ’ αναρωτιέστε ποια ήταν αυτή η περίφημη νονά της Μυρσίνης και πώς αυτή θα έσωζε την κατασκήνωση και το Φεστιβάλ Αφήγησης! Λοιπόν, ακούστε και θαυμάστε!
Αφηγητής 12: Η νονά της Μυρσίνης, η Ρενούλα Φανατσούλη, ήταν η νέα διευθύντρια του κρατικού τηλεοπτικού σταθμού ΕΛΤΕ 3 «ΣΥΜΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ», ίσως του πιο σοβαρού καναλιού όλης της χώρας και… γι’ αυτό του πιο μισητού για όσους διαβάζουν τα βιβλία του Αστερά!
 Αφηγητής 11: Εκτός αυτού, η Ρενούλα Φανατσούλη, είναι και καθηγήτρια του Πλατωνικού Πανεπιστημίου Βορείας Ελλάδας ή για συντομία Π.Πα. Β.Ε.! Όπως και η καλή μας η κυρία καθηγήτρια, Σούλα Στημένη. Σημασία έχει ότι και οι δυο καθηγήτριες διδάσκουν Παιδική Λογοτεχνία με έργα του Δαμιανού, αλλά και άλλων συγγραφέων!
Αφηγητής 12: Και το σπουδαιότερο;;; Η Ρενούλα Φανατσούλη είχε γράψει ενθουσιώδη κριτική στο περιοδικό (ταυτόχρονα και οι δυο αφηγητές) «Εγώ διάβασα, Εσύ διάβασες;» για προηγούμενα βιβλία του Δαμιανού!
Αφηγητής 11: Όπως, λοιπόν, καταλαβαίνετε, δε χρειάστηκε και πολύς χρόνος για την κυρία Ρενούλα να διαβεβαιώσει τη βαφτισιμιά της πως θα έστελνε την επόμενη κιόλας μέρα ένα συνεργείο που θα ασχολιόταν αποκλειστικά και μόνο με τις αφηγήσεις του Δαμιανού κι όχι της τρελοπαρέας του Αστερά!
Αφηγητής 12: Μαζί όμως με το ΕΛΤΕ3 «ΣΥΜΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ», είχαμε και δυο… δυσάρεστες εκπλήξεις… Φαντάζεστε; Ή να σας τις πούμε; (Παύση.) Ας σας τις πούμε καλύτερα!
Αφηγητές 11 &12 (μαζί): Ο Αστέριος Αστεράς επιτέλους είχε έρθει στην κατασκήνωση μαζί με τα Αλευράκια του!!!
Αφηγητής 11: Όμως, σαν καλός και… γενναίος, κρυβόταν από τον κόσμο σ ένα καφενεδάκι της Καλορίγανης και περίμενε να δει πώς θα πάνε τα πράγματα! Αν ήταν για καλό του, θα έβγαινε να τον θαυμάσει το κοινό του, αλλιώς… θα εξαφανιζόταν! Τόσο γενναίος!
Αφηγητής 12: Μαζί με τη χάρη του, είχε έρθει και το κανάλι του Big Sister!!!! Το κανάλι είχε έρθει για να καταγράψει τις δραστηριότητες του κυρίου Αστέριου και της παρέας του! Φανταστείτε! Δυο κανάλια στην ίδια κατασκήνωση! Παρακάτω, όμως, θα δείτε τι έγινε!...




(Οι αφηγητές φεύγουν. Έρχονται αριστερά και δεξιά, ένας άντρας και μια γυναίκα, αντίστοιχα)

Άντρας: Ήρθαν!!! Ήρθαν!!! Οι υπεύθυνοι του καναλιού Big Sister!!! Ετοιμαστείτε!!! Θα μας δείξουν οι κάμερες μαζί με τον Αστερά και τα Αλευράκια του!!!!
Γυναίκα: Ήρθαν!!! Ήρθαν!!! Οι υπεύθυνοι του καναλιού ΕΛΤΕ 3 «ΣΥΜΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ»!!! Ετοιμαστείτε!!! Θα μας δείξουν οι κάμερες μαζί με τη Ρενούλα!!!

(Φεύγουν. Εμφανίζονται: αριστερά, ο Χελιδόνης, δεξιά, ο Δαμιανός)

Χελιδόνης: Μα τι συμβαίνει; Ποιος ήρθε; Μου διέκοψαν την αφήγηση! Και είχα κι έναν ακροατή!
Δαμιανός: Μόνο έναν, κύριε Χελιδόνη; Αχ τι κρίμα! Άκουσα πως ήρθε το κανάλι του κυρίου Αστέριου και της κυρίας Φανατσούλη!
Χελιδόνης: Α! Αλήθεια; Ε, τότε πρέπει να τρέξουμε! Τώρα θα δούμε ποιος θα νικήσει!!!
Δαμιανός: Κάνετε όρεξη, κύριε Χελιδόνη!!!

(Φεύγουν. Από αριστερά, το συνεργείο του Big Sister: μια δημοσιογράφος, δυο φωτιστές, δυο κάμεραμεν, μια μακιγιέζ. Η μακιγιέζ βάζει πούδρα στη δημοσιογράφο. Από δεξιά, το συνεργείο του ΕΛΤΕ 3 «ΣΥΜΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ», μαζί με τη Ρενούλα Φανατσούλη. Η μακιγιέζ την περιποιείται, πουδράροντάς την και φτιάχνοντας τα μαλλιά της. Ακούγεται φασαρία και από τις δύο πλευρές. Μπαίνει η Σοφία και η Μυρσίνη)

Σοφία: (Στα δυο συνεργεία.) ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!! Μια τάξη, παρακαλώ!.. Εδώ είναι μια κατασκήνωση που έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα, κι άλλωστε καλά θα κάνετε (μιλάει στη δημοσιογράφο του Big Sister), αγαπητή μου φίλη, να φροντίσετε να πάνε τα τέσσερα παιδιά που σας συνοδεύουν μέχρι την τραπεζαρία να πιούνε κάτι δροσιστικό… Αν και – γιατί όχι; -, και όλοι σας να έρθετε να σας κεράσουμε μια βυσσινάδα χειροποίητη!
Kάμεραμαν Βig Sister: Αλήθεια;;; (Στους υπόλοιπους του συνεργείου.) Παιδιά, την κάνουμε για βυσσινάδα!!! Άντε, γιατί μας βγήκε η γλώσσα απ’ τη ζέστη!!!

(Φεύγει το συνεργείο Big Sister)

Μυρσίνη: (Πλησιάζει τη Ρενούλα Φανατσούλη.) Νονά!!! Επιτέλους!!! Σε ξαναβρίσκω!!! (Η Ρενούλα Φανατσούλη και η Μυρσίνη αγκαλιάζονται.)
Ρενούλα Φανατσούλη: Μυρσίνη μου!!! Πόσο χαίρομαι που σε ξαναβλέπω!!! Μην ανησυχείς! Τώρα όλα θα πάνε μια χαρά!

(Έρχονται ξαφνικά ο μπαμπάς, η μαμά, ο Δαμιανός, ο Γιωργής, η θεία Ζωζώ, η Σούλα Στημένη, μαζί με την κυρία Πελαγία και τον Ευάγγελο Κυκλούλη)

Μπαμπάς: Ρένα μου!
Μαμά: Αγάπη μου!
Δαμιανός: Κυρία Ρενούλα μου!
Γιωργής: Κυρία Ρένα, είστε μια κούκλα!
Ρενούλα Φ. : Γλυκέ μου Γιωργή! Με κολακεύεις!
Θεία Ζωζώ: Oh, my dear! Οι θεοί των Σκοτσέζων να σε ευλογούν!
Σούλα Στ.: Ρενάκι μου, καλό μου κορίτσι! Πόσο χαιρόμαστε που ήρθες! Έχουμε πάρει έναν φόβο με τον Αστερά και την παρέα του, άλλο πράγμα! Έτσι και επικρατήσουν αυτοί, πάει, χαθήκαμε!
Ρενούλα Φ.: Να μην ανησυχείτε καθόλου! Το κανάλι μας πάντα υπερασπίζεται την καλή Λογοτεχνία για Παιδιά! Όλα τα φώτα, θα είναι στραμμένα στο Δαμιανό και στην οικογένειά του!
Δαμιανός: Κυρία Ρενούλα, θα με κάνετε να κοκκινίσω…
Σούλα Στ.: Ρένα μου, μαζί μας, έχουν έρθει άλλα δύο σπουδαία πρόσωπα: η κυρία Πελαγία, η αγαπημένη συγγραφέας των παιδιών και ο λατρεμένος μας Ευάγγελος Κυκλούλης!
Κυρία Πελαγία: Ρένα, με τόση παρέα, θα νικήσουμε! Ήθελα μόνο να δω τι σκαρώνει ο Αστεράς με τα Αλευράκια του…
Ρενούλα Φ.: Αφήστε το καλύτερα, κυρία Πελαγία… Θα έχετε πολλά να πείτε μετά την παρουσίαση… Από τα σποτάκια που είδα στην τηλεόραση, τα Αλευράκια θα ετοιμάσουν κουλουράκια για… βούτημα!
Κυρία Πελαγία: Λυπάμαι μόνο τα καημένα τα παιδάκια που ακολουθούν τον Αστερά! Μα τι φταίνε;
Ευάγγελος Κυκλούλης: Δεν φταίνε σε τίποτα! Είναι τα θύματα της εμπορευματοποίησής του! Το μόνο που τον ενδιαφέρει, είναι να βγάζει βιβλία για παιδιά χωρίς καμία ουσία! Και οι γονείς τους; Τα ξεμυαλίζουν για τη διασημότητα!
Κυρία Πελαγία: Αχ, μια βρεγμένη σανίδα που τους χρειάζεται…
Ρενούλα Φ. : Το όλο πράγμα, απαιτεί ψυχραιμία! Προς το παρόν, ας πάμε στην τραπεζαρία. Μας περιμένουν όλοι και… τα Αλευράκια!

(Φεύγουν από δεξιά. Η σκηνή «μετατρέπεται» σε αίθουσα τραπεζαρίας. Έρχονται από αριστερά αφηγητές)

Αφηγητής 11: Αφού λοιπόν, όλοι μπήκαν και στρογγυλοκαθίσανε μέσα στην τραπεζαρία…
Αφηγητής 12: Οι τρεις ακόλουθοι του Αστερά ανήγγειλαν τον ένδοξο ερχομό του ιδίου και των Αλευρακιών του!
Αφηγητές (μαζί): Και έγινε το «έλα να δεις»…

(Καταφτάνουν οι υπόλοιποι χαρακτήρες από αριστερά: η οικογένεια του Δαμιανού με τη θεία Ζωζώ, η Ρενούλα Φανατσούλη, η Σούλα Στημένη, ο Ευάγγελος Κυκλούλης, η κυρία Πελαγία και το συνεργείο του ΕΛΤΕ3 «ΣΥΜΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ». Από δεξιά, έρχονται οι: Χελιδόνης, Περιστέρα, Χηνίτσα, το συνεργείο του Big Sister και τα Αλευράκια. Αφού όλοι καθίσουν στις θέσεις τους, σηκώνεται ο Χελιδόνης, η Περιστέρα και η Χηνίτσα για ν’ αναγγείλουν τον ερχομό των 4 παιδιών που θα υποδυθούν τα Αλευράκια)

Χελιδόνης: Κυρίες και Κύριοι, σας ευχαριστούμε που ήρθατε στη σημερινή μας παρουσίαση!
Περιστέρα: Εμείς, ως γνήσιοι εκπρόσωποι της καλής Λογοτεχνίας για Παιδιά κι όχι σαν μερικούς άσχετους, σας έχουμε δυο πολύ σημαντικές εκπλήξεις!
Χηνίτσα: Ο Αστέριος Αστεράς, ο σπουδαίος και αγαπημένος σας συγγραφέας, θα έρθει όπου να’ ναι, εδώ, στην κατασκήνωση! (Χειροκροτήματα)
Χελιδόνης: Μαζί του όμως, έχουν έρθει τέσσερα αξιαγάπητα, ζουζουνίστικα, αξιολάτρευτα πλασματάκια! Τα Αλευράκια του! Υποδεχτείτε τα!!!!

(Χειροκροτήματα. Οι τρεις τους κάθονται. Εμφανίζονται τα Αλευράκια: ο Τσου Τσουρεκάκης, η Φρα Φραντζολούλα, ο Κουλ Κουλούλαρος και η Λάγα Λαγανάρα)

Αλευράκια (μαζί): Γεια σας!!! Είμαστε τα Αλευράκια από την Αλευρουμερία!!!
Τσου Τσουρεκάκης: Είμαι ο Τσου ο Τσουρεκάκης,
                                   γλυκός και στρουμπουλάκης!
Φρα Φραντζολούλα: Είμαι η Φρα η Φραντζολούλα,
                                    αφρατούλα και γκρινιαρούλα!
Κουλ Κουλούλαρος: Είμαι ο Κουλ ο Κουλούλαρος,
                                   και στα μπαρ της Παραλιακής
                                   κούλαρος!
Λάγα Λαγανάρα: Είμαι η Λάγα η Λαγανάρα
                              που όλοι με φωνάζουν:
                              «τρομερή κουκλάρα»!
Κυρία Πελαγία (πετάγεται από τη θέση της και φωνάζει): Μα καλά, πού είναι οι γονείς αυτών των παιδιών;;; Αχ, αχ, αχ! Μια βρεγμένη σανίδα δώστε μου να τη σπάσω πάνω τους!!!! (Όλοι σοκάρονται από τα λόγια της)
Κάμεραμαν Big Sister: Καλά, γριά γυναίκα δεν ντρέπεσαι να μιλάς έτσι;;; Άντε να μη σου πετάξω τη βυσσινάδα στο κεφάλι!!!
Κυρία Πελαγία: Ντροπή σε σένα, παλιάνθρωπε!!!Ντροπή και στον Αστερά και στους συνεργάτες του, που τολμάνε να βγάζουν μικρά παιδιά να διαφημίζουν ανοησίες!!!
Ευάγγελος Κυκλούλης: Πελαγία μου, ηρέμησε! Θα μας πετάξουν έξω!
Σοφία: (Πετάγεται.) Νομίζω πως ήρθε η ώρα να παρακολουθήσουμε και τα δύο συνεργεία και τις δύο αφηγήσεις του προγράμματός μας… Και αυτό του κυρίου Χελιδόνη και το άλλο του Δαμιανού!
Μπαμπάς: (Πετάγεται.) Σωστά τα λέει η μικρή! Παρακολουθούμε και τις δυο αφηγήσεις, και αύριο που θα υπάρχει περισσότερος χρόνος, το κάθε συνεργείο θα αποφασίσει ποια από τις δυο θα βιντεοσκοπήσει!
Χελιδόνης: Εγώ πρώτος θα ξεκινήσω!

(Κάνει νόημα στα Αλευράκια να φύγουν. Τα Αλευράκια αποχωρούν από τη σκηνή)

Μπαμπάς: Εντάξει!
Δημοσιογράφος Big Sister: Ναι, αλλά θα μας συγχωρέσετε κύριε Χελιδόνη, θα σας πούμε κάτι που είδαμε και δεν μας άρεσε.
Χελιδόνης: Σαν τι δηλαδή;
Δημοσιογράφος Big Sister: Ολόκληρη ραχούλα με το πηγάδι, ένας μόνο ακροατής να υπάρχει σε σας; Αντίθετα, στη ραχούλα με τη βρύση όπου λέει τις αφηγήσεις του ο κύριος Δαμιανός, παρατηρήσαμε κοσμοσυρροή! Λυπάμαι, αλλά το κανάλι μας δεν μπορεί ν΄ασχοληθεί με χαμηλού επιπέδου ακροαματικότητες! Μας απογοητεύσατε και εσείς, αλλά και ο κύριος Αστεράς! Θα πάμε ν’ ακούσουμε τον κύριο Δαμιανό να μας αφηγείται για το ζώδιο του Υδροχόου, μαζί με το κανάλι της κυρίας Φανατσούλη! (Στο συνεργείο της και στους υπόλοιπους.) Πάμε παιδιά!
Δαμιανός: YESSS!!!!!
Χελιδόνης: Μα… κάποιο λάθος έγινε! Σας παρακαλώ, μείνετε!
Δαμιανός: Αντίο σας κύριε Χελιδόνη, κυρία Περιστέρα και κυρία Χηνίτσα! Καλό κλώσιμο στ’ αυγά σας! (Μαζί με την Ασπασία, τη Μυρσίνη και τη Σοφία τους κοροϊδεύουν) Κο, κο, κο!!!! (Φεύγουν.)
Χελιδόνης: Δεν είναι δυνατόν! Καταστραφήκαμε!
Περιστέρα: Πω, πω, πω! Πώς μας την έφεραν έτσι;
Χηνίτσα: Ας μην το ψάχνουμε παραπάνω. Παίρνω τηλέφωνο τον Αστέριο. (Βγάζει το κινητό της και τηλεφωνεί στον Αστερά.) Έλα, Αστέριε, εδώ Χηνίτσα!... Άστα, καταστραφήκαμε!... Νίκησε ο τρισκατάρατος ο Δαμιανός! Το συνεργείο μας πήγε να παρακολουθήσει τις αφηγήσεις του!... Μην το κουνήσεις απ’ το καφενεδάκι! Ερχόμαστε να σε πάρουμε και να φύγουμε! (Κλείνει το κινητό.) Πάμε!
Χελιδόνης: Νίκησες αυτήν τη φορά, Δαμιανέ, αλλά όχι για πολύ! Θα επιστρέψουμε δριμύτεροι!

(Τους πλησιάζει η θεία Ζωζώ)

Θεία Ζωζώ: Αγαπητοί μου, πριν φύγετε, θα ήθελα να σας δώσω ένα δωράκι!
Χελιδόνης: Αλήθεια; Αχ μας συγκινείτε, κυρία μου!
Περιστέρα: Είστε υπέροχη!
Χηνίτσα: Δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ!
Θεία Ζωζώ: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο, my dear! Έχω φέρει μαζί μου, ένα υπέροχο επιδόρπιο, τα χάγκις! (Τους δείχνει ένα πιάτο με τα χάγκις.) Τα έφτιαχνα στη Σκωτία για να τα τρώει ο άντρας μου όταν πεινούσε! Παρακαλώ, δοκιμάστε!
Χηνίτσα: Μα… να πάρουμε; Φοβάμαι μην χαλάσω τη σιλουέτα μου!
Θεία Ζωζώ: Ω, μα είναι διαίτης! Come on! Eat them!
Χελιδόνης: Εντάξει λοιπόν! Σε μια τόσο ευγενική κυρία, δεν μπορούμε να πούμε όχι!

(Παίρνει ο καθένας τους από ένα χάγκις και τρώει. Στην αρχή, τους αρέσει, αλλά μετά νιώθουν να πονάει η κοιλιά τους. Ήχοι περίεργοι του εντέρου….(πρρρρρ!!!!….))

Περιστέρα: ΒΟΗΘΕΙΑΑΑ!!!! Η ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ????

(Φεύγουν σε άσχημη εντερική κατάσταση…)

Θεία Ζωζώ: (Στους θεατές.) Είδατε αυτά τα χάγκις; Ξέρουν να επιδρούν σε κακά πνεύματα, όπως σε αυτούς τους τρεις! (Φεύγει.)




Εικόνα 6η

(Εμφανίζονται από αριστερά και δεξιά αντίστοιχα, οι παρακάτω αφηγητές)

Αφηγητής 13: Τέλος καλό, όλα καλά, που λένε!
Αφηγητής 14: Η κατασκήνωση και το Φεστιβάλ της Καλορίγανης, σώθηκαν από τα σατανικά χέρια του Αστέριου Αστερά και των ακολούθων του!
Αφηγητής 13: Αφού η τριάδα των πουλιών, κατάφερε να βγει μετά από πολλή ώρα από την τουαλέτα, εξαφανίστηκαν από την Καλορίγανη, μαζί με τον αρχηγό τους! Από την αγωνία τους να φύγουν, άφησαν πίσω τους τα καημένα τα παιδάκια που έπαιζαν τα Αλευράκια!
Αφηγητής 14: Όμως, η παρέα του Δαμιανού, δεν τ’ άφησε έτσι! Τα παιδιά, πολύ γρήγορα γνωρίστηκαν κι έγιναν φίλοι τους!
Αφηγητής 13: Έτσι λοιπόν, μετά την ήττα του Αστερά και της παρέας του, χορός και πανηγύρια στην οικογένεια και τους φίλους του Δαμιανού! Χαρά όμως, εκτός από αυτόν, είχε και η Ασπασία! Δεν σας το είχαμε πει! (Σκουντάει τον άλλο αφηγητή) Για πες!
Αφηγητής 14: Η Ασπασία, μετά τον άδικο χωρισμό της από τον Δημητράκη, ερωτεύτηκε ξανά! Έναν Σκοτσέζο, τον Ντόναλντ! Αυτός, νέος, ωραίος, ξανθός, φοιτητής Βιολογίας, έκανε εξορμήσεις στα βουνά του Ολύμπου, ακούγοντας αρχικά τις αφηγήσεις του Χελιδόνη, αλλά στο τέλος, του Δαμιανού! Ο ένας ανακάλυψε στον άλλο πολλά κοινά ενδιαφέροντα, εκτός από ένα: τις συλλογές εντόμων! Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι, η Ασπασία και ο Ντόναλντ, ταίριαξαν… απόλυτα!
Αφηγητής 13: Ενθουσιασμένοι, λοιπόν, όλοι και μετά από 12 υπέροχες βραδιές αφήγησης της μυθολογικής καταγωγής των ζωδίων, την επόμενη μέρα, οι φίλοι και η οικογένεια του Δαμιανού, τον αποχαιρέτισαν με μια έκπληξη! Παρουσιάστηκαν στους θεατές λέγοντας ο καθένας το ζώδιό του!

(Οι αφηγητές φεύγουν. Εμφανίζεται ο Δαμιανός και κάθεται από τη μεριά των θεατών. Μπαίνει η Σοφία)

Σοφία: Γεια σας!... Είμαι η Σοφία και είμαι Κριός… Έχω θάρρος – και το απέδειξα με όλους αυτούς που μπουκάρανε στην κατασκήνωσή μας. Κι όσο κι αν δείχνω ήσυχη και ήρεμη… Α, μην ξεγελιέστε! Σας δίνω μια ξεγυρισμένη κουτουλιά! (Κάνει κίνηση κουτουλιάς.) Διάσημος Κριός, ήταν ο Μάρλον Μπράντο!

(Μπαίνει ο Γιωργής)

Γιωργής: Γεια, ρε σεις, και από εμένα… Ο Γιωργής είμαι!... Έτσι, για όσους ακόμα δεν με έχουν μάθει!... Λοιπόν, εγώ είμαι… Τι άλλο; Ταύρος! Και Ταύρος με τα όλα του! Είμαι ευγενικός, τύπος καλλιτεχνικός, καλοφαγάς, κάποιοι με λένε τεμπελάκο, αλλά, άστε τους να λένε! Όσο από μυαλό; Ξουράφι! Έτσι και βάλω κάτι στο νου μου, το κάνω! Ξέρετε τι εννοώ!... (Κλείνει το μάτι του πονηρά.) Διάσημος Ταύρος; Ο Τζορτζ Κλούνεϊ!

(Μπαίνει η Ρενούλα Φανατσούλη)

Ρενούλα Φ.: Η Ρενούλα Φανατσούλη είμαι, καθηγήτρια του Π.Πα. Β.Ε. και ακόμα η νέα διευθύντρια του ΕΛΤΕ 3 «ΣΥΜΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ»!... Λοιπόν, εγώ ανήκω στο ζώδιο των Διδύμων… Είμαι δραστήρια, αυθόρμητη, ζωηρούλα και ευχάριστη στις συντροφιές! Μου αρέσει να γράφω και να μιλάω ξένες γλώσσες! Και… όπως βλέπετε, τρελαίνομαι για το κομψό ντύσιμο! (Δείχνει τα ρούχα της.) Άλλοι με λένε επιπόλαιη και φλύαρη, αλλά… σκασίλα μου! Εγώ είμαι εγώ! Διάσημος Δίδυμος, ήταν η Μέριλυν Μονρόε! Φιλάκια! (Στέλνει φιλιά.)

(Μπαίνει η μαμά του Δαμιανού)

Μαμά: Είμαι γνωστή σε όλους ως μεταφράστρια, συγγραφέας και σύζυγος του μπαμπά των δύο αγαπημένων μου παιδιών, του Δαμιανού και της Ασπασίας!... Λοιπόν, έχω μεγάλη φαντασία, φρέσκιες ιδέες, αλλά και δυνατό μητρικό ένστικτο. Βέβαια με πιάνουν εύκολα τα κλάματα και κάποιοι λένε πως θεωρώ τον εαυτό μου πολύ όμορφο… Μπορεί να είναι κι έτσι!... Α, δεν σας το είπα; Καρκίνος είμαι! Διάσημος Καρκίνος, ήταν η Πριγκίπισσα Νταϊάνα! (Στον Δαμιανό, συγκινημένη.) Αγάπη μου, αγόρι μου, γιόκα μου… Να σε χαιρόμαστε όλοι!

(Μπαίνει ο Ντόναλντ)

Ασπασία: Αγόρι μου!!!!
Ντόναλντ: Hi! I’m Donald… You know, from Scotland… Λοιπόν, εγκώ ντε μιλώ και πολύ καλά ελληνικά και γκρίγκορα γκρίγκορα να σας πω πως είμαι Λέων!... Έχω μεγκάλη καρδιά, αλλά, είμαι και τσιγκούνης!... (Στην Ασπασία.) Χα! Χα!... Καλά είπα αυτή τη λέξη, Ασπασία; Διάσημος Λέων;;; Η Μαντόνα!!!!
Ασπασία: Τέλεια τα λες, παιδί μου!!!! (Του στέλνει φιλιά.)

(Μπαίνει η θεία Ζωζώ. Όλοι φωνάζουν: «ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΧΑΓΚΙΣ!!! ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΧΑΓΚΙΣ!!!»)

Θεία Ζωζώ: Καλέ, δεν έχω μαγειρέψει! Τα’ φαγε όλα ο Χελιδόνης με την παρέα του! Λοιπόν, μου αρέσει το νοικοκυριό, κάποιοι με λένε φωνακλού, πεισματάρα, ιδιότροπη, αλλά άντε να βρείτε καμιά άλλη πιο καλή από μένα!  Έχω γενέθλια τον Σεπτέμβριο και είμαι Παρθένος! Εμείς οι Παρθένοι είμαστε άνθρωποι χαρούμενοι και αισιόδοξοι! Διάσημη Παρθένος; Η Σοφία Λόρεν! Γι’ αυτό, give your χειροκρότημα!!!

(Χειροκροτήματα. Μπαίνει η κοπελιά του Γιωργή)

Κοπελιά του Γιωργή: Εγώ είμαι Ζυγός… Δε μου αρέσει να μιλώ για τον εαυτό μου… Κάποιοι λένε ότι εμείς οι Ζυγοί είμαστε άτομα ήρεμα, ρομαντικά και πως ερωτευόμαστε εύκολα! Ξέρετε ποιον… (Κοιτάζει προς το μέρος του Γιωργή)
Γιωργής: Εμένα, λέει!
Κοπελιά του Γιωργή: Όσο για διάσημο Ζυγό; Ο Τζον Λένον!

(Μπαίνει η Ασπασία. Χειροκροτήματα)

Ασπασία: Ναι, είμαι επίμονη… Πεισματάρα!... Έτσι είναι όλοι οι Σκορπιοί… Αλλά έχω και πλούσια συναισθήματα, και γι’ αυτά αγωνίζομαι, και για όσους αγαπώ θυσία να γίνω… Καλά, αγαπώ και τον εαυτό μου! Κακό αυτό; Πάντως, δεν είναι εύκολο να με γνωρίσετε! Πολλά είναι αυτά που δε φανερώνω… Μου αρέσει πολύ να ερωτεύομαι… Άλλωστε, όσοι ζήσατε μαζί μου αυτές τις μέρες, το καταλάβετε! Διάσημος Σκορπιός, είναι ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο!


(Μπαίνει η Σούλα Στημένη)

Σούλα Στ.: Σας ευχαριστώ όλους εσάς που ήσασταν και φέτος στο Φεστιβάλ της Καλορίγανης. Σας περιμένω και του χρόνου… Τι άλλο να πω;… Α, ναι, είμαι Τοξότης! Δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου, ούτε τα καλά του λέω, αλλά ούτε και τα κακά του!... Σε ένα χαρτάκι έγραψα για το τι λένε για το ζώδιό μου… Λοιπόν… (Διαβάζει το χαρτάκι.) Ο Τοξότης, λένε, ότι είναι πρόσχαρος και αισιόδοξος, αλλά και πεισματάρης και ιδιότροπος! Α! Τα παραλένε!... Όσο για ξεχωριστό Τοξότη, ήταν η Μαρία Κάλλας!

(Μπαίνει η Μυρσίνη)

Μυρσίνη: Εγώ είμαι Αιγόκερως και γι’ αυτό μπορείτε να βασιστείτε πάνω μου! Εμπιστευτείτε με! Ναι, σκέφτομαι πολύ πριν αποφασίσω κάτι και προσέχω ό,τι κάνω να γίνεται με τρόπο σωστό! Μου αρέσουν οι άνθρωποι που με κάνουν να γελώ, ε, όπως ο Δαμιανός! Κάποιες φορές, με πιάνουν οι μαύρες μου, αλλά όταν έχω γύρω μου κεφάτους ανθρώπους, παίρνω και πάλι τα πάνω μου! Α! Άκουσα πως η Τζένη Καρέζη ήταν Αιγόκερως… Αυτά!

(Μπαίνει ο μπαμπάς του Δαμιανού)

Μπαμπάς: Γεια σας! Είμαι ο μπαμπάς του Δαμιανού! Το ξέρετε αυτό… Γεννήθηκα στις 11 του Φλεβάρη, οπότε, ανήκω στο ζώδιο του Υδροχόου! Ως Υδροχόος είμαι πνεύμα αντιλογίας και δε σηκώνω μύγα στο σπαθί μου… Ε, καλά κάνω! Μου αρέσει να θυμάμαι τα παλιά και να μην ξεχνώ ό,τι κάποτε είχα πιστέψει… Όσο για διάσημο Υδροχόο, θα πω τον Τζέιμς Ντιν!

(Μπαίνει ο Ευάγγελος Κυκλούλης)

Ευάγγελος Κυκλ.: Άλλα είχα σκοπό εγώ να πω, αλλά ο Δάσκαλος, ο μπαμπάς του Δαμιανού δηλαδή, με έκανε να τα αλλάξω. Εγώ είμαι καλόκαρδος, ευαίσθητος, συναισθηματικός και μη με βλέπετε που τώρα σας μιλώ και δείχνω ήρεμος. Να βάλω τα κλάματα είμαι έτοιμος… Θα καταλάβετε, προφανώς ότι είμαι Ιχθύς!... Α! Η Λιζ Τέιλορ ήταν διάσημο Ψάρι!

(Χειροκροτήματα. Σηκώνεται από τη θέση του ο Δαμιανός)

Δαμιανός: Κυρίες και Κύριοι, αγαπημένοι μου γονείς, αδελφή και φίλοι μου, απόψε, την τελευταία βραδιά της κατασκήνωσης, με κάνατε να συγκινηθώ πάρα πολύ! Όσο για εσάς, τους θεατές… Δεν ξέρω πια τι να πω… Μονάχα ένα μεγάλο ευχαριστώ που για δώδεκα βραδιές ήσασταν μαζί μου. (Ο Δαμιανός υποκλίνεται. Χειροκροτήματα. Όλοι φεύγουν.)



Εικόνα 7η

(Εμφανίζονται οι παρακάτω αφηγητές)

Αφηγητής 15: Την επόμενη μέρα, όταν επέστρεψαν όλοι στο σπίτι τους, ο Δαμιανός είχε μια υπέροχη έκπληξη: μια ανθοδέσμη και μια επιστολή από έναν παραγωγό, που έγραφε ότι θα έκανε σενάριο το τελευταίο του βιβλίο, εφόσον ο Δαμιανός το ήθελε.  Ο ενθουσιασμός όλων ήταν μεγάλος!
Αφηγητής 16: Όσο για τη θεία Ζωζώ, κατάφερε να επιστρέψει πίσω στο σπίτι της στην Σκοτία. Βρήκε μια επιστολή από τον Δήμαρχο του χωριού, που έλεγε ότι οι μετανάστες πήρανε άδεια παραμονής και έτσι το αγρόκτημά της ήταν και πάλι ελεύθερο!
Αφηγητής 15: Μετά από όλα αυτά, ο Δαμιανός σκεφτόταν τι να κάνει: να πάει Σκοτία ή να κάνει ταινία; Αυτό όμως είναι ένα θέμα για κάποια άλλη ιστορία…
Αφηγητές (μαζί): Κυρίες και Κύριοι, σας ευχαριστούμε που ακούσατε την αφήγησή μας και είδατε την παράστασή μας! Καλό σας βράδυ και… ΖΩΔΙΑ ΓΛΥΚΑ!!!!!!


ΤΕΛΟΣ