Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Περαίας... έγινε το σώσε!

φωτ. 1

Καλά, σήμερα ψήλωσα τουλάχιστον πέντε πόντους.
Ε, πώς αλλιώς; Αφού στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Περαίας, τα παιδιά της Τετάρτης ανεβάσανε σε θεατρική μορφή το δεύτερο βιβλίο μου - "Μεγάλο Βραβείο, Μεγάλοι Μπελάδες"
Εγώ, βέβαια, δεν μπόρεσα να ήμουνα εκεί -το άτιμο σχολείο, βλέπετε.
Αλλά ήταν ο μπαμπάς μου, που έκανε μονορούφι της διαδρομή Θεσσαλονίκη - Αθήνα (6 ώρες συνεχώς οδηγούσε!) για να έρθει γρήγορα - γρήγορα και να μου τα περιγράψει όλα με την κάθε λεπτομέρεια.
Πολύ ευχαριστώ παιδιά και δασκάλους αυτού του σχολείου. Και εύχομαι σύντομα να τους συναντήσω κι εγώ.
Μοιράζομαι μαζί σας λίγα από αυτά που ο μπαμπας μου μου αφηγήθηκε -η μαμά του παιδιού που έπαιζε το ρόλο μου, φρόντισε να μας στείλει φωτογραφίες από το ανέβασμα.
Απ΄ότι πάντως μου είπε ο μπαμπάς, όλα τα παιδιά ήταν υπέροχα, αλλά ο Αγαθάγγελος - Δαμιανός και η Νιόβη - Θεία Ζωζώ, κλέψανε την παράσταση. Α, και το αγόρι που έκανε τον Γιωργή -κι αυτός, λέει ο μπαμπάς, πως ήταν πολύ καλός. Μα δε θυμάται πως τον λένε.
... Τώρα που τα γράφω όλα αυτά, ο μπαμπάς μου τα διάβασε και μου τόνισε πως ΟΛΑ, μα ΟΛΑ τα παιδιά ήταν θαυμάσια κι εγώ τώρα σκέφτομαι να τα παρακαλέσω να μου στείλουν τα ονόματά τους δίπλα στα ονόματα των χαρακτήρων που παίξανε, έτσι για να έχω ένα κανονικό πρόγραμμα της παράστασης. Α, και το ονόμα της θεατρολόγου που έκανε τη διασκευή, θέλω... Τη σκηνοθέτιδα ο μπαμπάς μου θυμάται πως τη λένε κα Ρουσάκη.
φωτ. 2


 
(Συχωρέστε τον μπαμπά μου που ξέχασε εκείνος να τα ζητήσει... Αλλά ξέρετε τώρα την αφηρημάδα του)
... Και κάτι ακόμα. Τα παιδιά μου στείλανε ζωγραφιές που φτιάξανε από το βιβλίο μου. Υπέροχες.
Μου τις έφερε ο μπαμπάς και τις κοιτώ τώρα και τις καμαρώνω. Κι ακόμα καμαρώνω τα δυο πανέμορφα στυλό Parker που μου στείλανε για δώρο... Θα κάνω με αυτά τις αφιερώσεις στα βιβλία μου.
Σας ευχαριστώ όλους εκεί στο 2ο Δημοτικό Περαίας.

φωτ. 3

φωτ. 4


Φωτογραφίες

1. Σ΄ εκείνη που είναι πάνω -πάνω, μπαμπάς με το... Δαμιανό2. Στη φωτογραφία αυτή σκήνη με όλη την οικογένεια - μπαμπάς, μαμά, Ασπασία, θεία Ζωζώ και Δαμιανός3. Σ' αυτή τη φωτογραφία ο μπαμπάς μου μαζί με όλο τον θίασο4. Εδώ μαζί με τον Μιχάλη, το αγόρι που έκανε τον Γιωργή (Α, ναι! Ο μπαμπάς τελικά έμαθε το όνομα του)

Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Γράψανε για μένα στην Κω

Ο καλός μου φίλος (δάσκαλος και συγγραφέας) Βασίλης Κουτσιαρής, πάντα έχει να πει ένα καλό λόγο για αυτά που γράφω.
Και τον καλό του λόγο τον δημοσιεύει στην ιστοσελίδα www.kosvoice.gr.
Για το 3ο μου, λοιπόν, βιβλίο, να η ανάρτηση:


Ο Δαμιανός μαζί με την Ασπασία, τον μπαμπά του, τη μαμά του και όλη την παρέα θα επισκεφτούν την Καλορίγανη για να πάρουν μέρος στο Φεστιβάλ Αφήγησης που θα πραγματοποιηθεί εκεί.
Η συμμετοχή του Αστέριου Αστερά , του Χελιδονή, της Περιστεράς και της Χηνίτσας στο Φεστιβάλ προβληματίζουν τον Δαμιανό και την παρέα του. Φοβούνται πως η παρουσία τους  εκεί, θα έκανε το Φεστιβάλ να χάσει την ταυτότητά του.
Ο Δαμιανός με την αγαπημένη του Ασπασία θα προσπαθήσουν να το αποτρέψουν αυτό.
Ο αδελφός της Ασπασίας 3 (Κατασκήνωση κάτω από τα… ζώδια) είναι η τρίτη συνέχεια του επιτυχημένου βιβλίου «Ο αδελφός της Ασπασίας» που κυκλοφόρησε το 1996.
Αν και θεωρώ τις συνέχειες των επιτυχημένων βιβλίων, αν όχι αποτυχημένες, σίγουρα πάντως κατώτερες, «Ο αδελφός της Ασπασίας 3» αποτελεί εξαίρεση.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση και στα τρία βιβλία είναι ο τρόπος που ο συγγραφέας δίνει εμβόλιμα πληροφοριακά στοιχεία, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον των αναγνωστών.
Η Μυθολογία ξεδιπλώνεται μπροστά μας, δια στόματος Δαμιανού, και οι ήρωές της , ο Δίας, η Άρτεμις, η Αφροδίτη και τόσοι άλλοι μας μεταφέρουν σε τόπους ονειρεμένους, γνωστούς στα παιδιά και κάπως ξεχασμένους σε μας τους μεγαλύτερους.
Χιούμορ, μοιρασμένο σε σωστές δόσεις σε όλο το βιβλίο. Μεγάλη βοήθεια σε αυτό προσφέρουν ο μπαμπάς του με τα υπέροχα σαρδάμ και το μαγκάκι, ο μικρός Γιωργής.
Η αδυναμία και η αγάπη του ήρωα για την αδελφή του είναι ξεκάθαρη πια στο τρίτο μέρος. Ανταγωνισμός, ζήλια και θυμός έμειναν στα προηγούμενα βιβλία.
Στο βιβλίο θίγεται το θέμα της διατήρησης της πολιτισμικής μας ταυτότητας που έχει ως βάση τη φιλία, την οικογένεια, την ευγενή άμιλλα και τόσες άλλες αξίες.
Τα παιδιά, με τα όμορφα ασπρόμαυρα σκίτσα της Τέτης Σώλου και τις χιουμοριστικές εικόνες σε κάθε σχεδόν σελίδα του βιβλίου, θα ενθουσιαστούν σίγουρα. Το βιβλίο  δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις επιτυχημένες ξένες σειρές βιβλίων που κυκλοφορούν.
Η συγγραφική πένα του Μάνου Κοντολεών για άλλη μια φορά ξεχωρίζει για τη φρεσκάδα , την πρωτοτυπία και την ευελιξία να χειρίζεται τα δύσκολα  με τέτοια απίστευτη ευκολία.
«Αν ένα βιβλίο σε κάνει να σκέφτεσαι τις αλήθειες της ζωής, σε κάνει να γελάς ή να δακρύζεις» , τότε έχει καταφέρει το στόχο του. «Ο αδελφός της Ασπασίας » ανήκει σε αυτή την κατηγορία βιβλίων.



Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Από τον Αντώνη στην Τέτη


Όσοι από τους αναγνώστες μου είναι ιδιαιτέρως προσεχτικοί, θα πρόσεξαν πως στο δεύτερο βιβλίο μου, όπως και στο τρίτο αλλος έχει κάνει τα σκίτσα.
Στο πρώτο αυτός ,που με είχε ζωγραφίσει ήταν ο καλός και σπουδαίος μας σκιτσογράφος και γελοιογράφος Αντώνης Καλαμάρας -φίλος στενός του μπαμπά και της μαμάς μου, μα και μεγάλος δικός μου θαυμαστής (και της Ασπασίας , βεβαίως).
Μα όταν πια ήταν να κυκλοφορήσει το δεύτερο βιβλίο μου, ο κ. Αντώνης δεν ήταν πια μαζί μας. Κι έτσι ψάξαμε να βρούμε ένα άλλον σκιτσογράφο, που όμως το ύφος του δεν θα ήταν και τόσο πέρα από το αντίστοιχο του Καλαμάρα. 
Η Τέτη Σώλου με χαρά και συγκίνηση δέχτηκε να συνεχίσει αυτό που ένας άλλος είχε ξεκινήσει. Και έτσι η Τέτη με ζωγράφισε με το δικό της βέβαια τρόπο, αλλά πάνω στη λογική που ο καλός μου κ. Αντώνης είχε ξεκινήσει.
Σε αυτήν εδώ την ανάρτηση σας παρουσιάζω πορτραίτα μου έτσι όπως τα είχε σκιτσάρει ο Καλαμάρας, αλλά χρωματισμένα από την Τέτη.
(Δείχνω κάπως ...μπέμπης! Ε, μην ξεχνάτε πως εμείς τα παιδιά, από τη μια στιγμή στην άλλη... ρίχνουμε μπόι!)


Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού

        ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΜΟΥ

Το ομολογώ πως είμαι απαράδεχτος.
Αλλά, πάλι -λέω στον εαυτό μου- πως έχω και κάποιες δικαιολογίες για την καθυστέρηση με την οποία ανεβάζω και στο blog μου τα ονόματα των εκπαιδευτικών που τα κείμενά τους ξεχώρισαν στον διαγωνισμό με θέμα: «Ο πιο κεφάτος, έξυπνος, αστείος, σκανταλιάρης, χαριτωμένος... -Ουφ! Τέλος πάντων!- ... ο πιο ασυνήθιστος μαθητής που μου έτυχε να έχω».
Κάτι η έκδοση του νέου μου βιβλίου, κάτι οι διακοπές του Πάσχα, κάτι από εδώ, κάτι από εκεί... Τέλος πάντων! Κάλιο αργά, παρά ποτέ.
Λοιπόν, δεν ήταν και πάρα πολλοί εκείνοι που έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό.
Δεν ξέρω γιατί... Μπορεί να μην τον πήρανε είδηση... Μπορεί, πάλι, πολλοί δάσκαλοι να μη θέλουν να τους εξετάζει ένας μαθητής... Μπορεί, όμως, και να μην είναι και τόσοι εκείνοι που τους έτυχε μαθητής περισσότερο κεφάτος, έξυπνος, αστείος, σκανταλιάρης, χαριτωμένος από εμένα!
Μάλλον, αυτό θα είναι.
Λοιπόν, κάπου 20 ήταν οι δάσκαλοι που στείλανε κείμενά τους και ομολογώ πως μαζί με τον καλό μου Μάνο Κοντολέων δυσκολευτήκαμε να ξεχωρίσουμε τα τρία πρώτα βραβεία.
Αλλά έτσι έπρεπε να γίνει και να που καταλήξαμε:
1ο Βραβείο: Αμπράζη Κατερίνα
2ο Βραβείο: Σπυροπούλου Μαρία
3ο Βραβείο: Γιώργος Αμπατζίδης
Μπράβο τους και Μπράβο και σε όλους τους άλλους.
Δεν ήταν μόνο που τα κείμενα όλα είχαν το καθένα τη χάρη του. Ήταν και που όλοι αυτοί οι 20 δάσκαλοι δείξανε πόσο πολύ αγαπούν το έργο τους  και τους μαθητές τους.
Κι όταν ένας δάσκαλος αγαπά αυτό που κάνει και αυτόν για τον οποίο το κάνει, τότε αξίζει όχι ένα βραβείο, αλλά πολλά.

 

Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Η παρέα του τρίτου μου βιβλίου

Λοιπόν, αυτοί και ακόμα μερικοί άλλοι, είναι οι πρωταγωνιστές του νέου μου βιβλίου.
Θυμάστε που όταν είχε κυκλοφορήσει το δεύτερο βιβλίο μου, είχα σκεφτεί να κάνω μια δημοσκόπηση να δούμε ποιος ή ποια από την παρέα μου θα ήταν οι πιο δημοφιλείς στους αναγνώστες;
Ε, λοιπόν, μαντεύετε ποιο βγήκαν πρώτοι;
Καλά, δε σας το λέω ακόμα!
Για σκεφτείτε λιγάκι... Τελικά δεν είναι και τόσο δύσκολο να τους ανακαλύψετε! 

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Ευχές από την κα Πηνελόπη

Μόλις κυκλοφόρησε το τρίτο μου βιβλίο και εγώ αμέσως το έστειλα σε κάποιους καλούς μου φίλους συγγραφείς. Και ασφαλώς πρώτη απ΄ όλους το πήρε η κυρία Πηνελόπη -η μεγάλη μας συγγραφέας, στενή φιλενάδα του μπαμπά και της μαμάς μου και που όλοι θα θυμάστε το πόσο με βοήθησε στο πρώτο μου βιβλίο.
Λοιπόν, μόλις πήρα ένα σημείωμα της και δεν αντέχω, το μοιράζομαι μαζί σας.
Μου έγραψε, λοιπόν, η κυρία Πηνελόπη:
Γεια σου, Δαμιανέ!
Χριστός Ανέστη!
Διάβασα το νέο βιβλίο σου «Ο αδελφός της Ασπασίας 3» και πολύ διασκέδασα! ΄Ηταν εκπληκτική η ιδέα σου να ασχοληθείς με τα ζώδια και τη μυθολογική καταγωγή των ονομάτων τους στο Φεστιβάλ Αφήγησης της Καλορίγανης. Γι’ αυτό και δίκαια είχες μεγάλη επιτυχία! Επίσης, πολύ συγκινήθηκα που με έβαλες κι εμένα σε κάποιες σελίδες κι αυτού του βιβλίου σου και σ’ ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σου λόγια.
Εύχομαι να συνεχίσεις να γράφεις διασκεδαστικές περιπέτειες με τον μοναδικό σου τροπο! Τις χρειαζόμαστε μικροί και μεγάλοι!
Σε φιλώ
Πηνελόπη


Αχ, σας ευχαριστώ πολύ κυρία Πηνελόπη. Και όπως η αδελφή μου η Ασπασία είπε πριν από λίγες μέρες, τα έργα της δικιάς σας γενιάς συγγραφέων, εμείς οι νέοι γραφιάδες πάντα θα θαυμάζουμε και θα προσπαθούμε αντάξιά τους να γράφουμε.

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Και τώρα ... ΤΟ ΤΡΙΤΟ


Μάλιστα!... Έγινα ο συγγραφέας των τριών βιβλίων!!!
Και με το τρίτο μου.... Ελάτε να πάμε κατασκήνωση.
Μάλιστα, δεκαπέντε μέρες στις πλαγιές του Ολύμπου. Με βόλτες στο υπέροχο βουνό και μπάνια την θάλασσα που ακουμπά στα πόδια του (Καλά είμαι και ο πρώτος στις λυρικές περιγραφές!)
Αλλά αυτό που  θα σας μείνει αξέχαστο από αυτήν την κατασκήνωση είναι που κάθε βραδιά, θα σας λέω και μια διαφορετική ιστορία. Κάθε βράδυ και μια ιστορία για ένα... ζώδιο 
Μαζί μου και όλη η γνωστή σας παρέα -ο μπαμπάς, η μαμά, η Ασπασία (ΒΕΒΑΙΑ!), η θεία Ζωζώ σε νέες... τρέλες, ο Γιωργής (που ερωτεύεται!!!)...
Και κάπου κρυμένος και ο Αστέριος Αστεράς -αυτή τη φορά έχει μαζί του και μια ολόκληρη συμμορία ...πουλιών.
Αλλά εγώ δε μασάω από κάτι τέτοια!
Σας έχω πάντα μαζί μου και κανένα δε φοβάμαι!