Από τον Αντώνη στην Τέτη

Όσοι από τους αναγνώστες μου είναι ιδιαιτέρως προσεχτικοί, θα πρόσεξαν πως στο δεύτερο βιβλίο μου, όπως και στο τρίτο αλλος έχει κάνει τα σκίτσα.

Στο πρώτο αυτός ,που με είχε ζωγραφίσει ήταν ο καλός και σπουδαίος μας σκιτσογράφος και γελοιογράφος Αντώνης Καλαμάρας -φίλος στενός του μπαμπά και της μαμάς μου, μα και μεγάλος δικός μου θαυμαστής (και της Ασπασίας , βεβαίως).

Μα όταν πια ήταν να κυκλοφορήσει το δεύτερο βιβλίο μου, ο κ. Αντώνης δεν ήταν πια μαζί μας. Κι έτσι ψάξαμε να βρούμε ένα άλλον σκιτσογράφο, που όμως το ύφος του δεν θα ήταν και τόσο πέρα από το αντίστοιχο του Καλαμάρα. 

Η Τέτη Σώλου με χαρά και συγκίνηση δέχτηκε να συνεχίσει αυτό που ένας άλλος είχε ξεκινήσει. Και έτσι η Τέτη με ζωγράφισε με το δικό της βέβαια τρόπο, αλλά πάνω στη λογική που ο καλός μου κ. Αντώνης είχε ξεκινήσει.

Σε αυτήν εδώ την ανάρτηση σας παρουσιάζω πορτραίτα μου έτσι όπως τα είχε σκιτσάρει ο Καλαμάρας, αλλά χρωματισμένα από την Τέτη.

(Δείχνω κάπως ...μπέμπης! Ε, μην ξεχνάτε πως εμείς τα παιδιά, από τη μια στιγμή στην άλλη... ρίχνουμε μπόι!)